[= εξυπηρέτηση, θέλημα]
12 Ιουλίου 2023
20:00 ΜΑΧΗ ΚΑΡΑΛΗ – ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ
σχολείο Φαλατάδου
Θα ακολουθήσει συζήτηση
διοργάνωση από κοινού με τον Σύλλογο Φιλοπροόδων Φαλατάδου
Ακολουθεί το βίντεο ολόκληρης της παρουσίασης.
Λυδία Καρρά
Η Αμαλία Ζέπου διετέλεσε αντιδήμαρχος στο Δήμο Αθηναίων μεταξύ 2014 και 2019. Κατά τη διάρκεια της θητείας της, δημιούργησε το synAthina, μια βραβευμένη πλατφόρμα της κοινωνίας των πολιτών που συνδέει ομάδες της κοινότητας με τις αρχές της πόλης. Πριν από αυτό, μεταξύ 1998 και 2011, εργάστηκε ως παραγωγός ντοκιμαντέρ με έργα για τη δημόσια παιδεία στην Ελλάδα (Μαθήματα – Παθήματα, 2006), την Αθήνα (για την σχέση μας με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, 2004) και την Σίφνο (2011). Σήμερα δουλεύει ως σύμβουλος ευρωπαϊκών προγραμμάτων για θέματα που αφορούν το περιβάλλον και τον πολιτισμό με άξονα την κοινωνία των πολιτών. Έχει σπουδάσει Κοινωνική Ανθρωπολογία (LSE, BA 1987) και Σπουδές Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (New School, Νέα Υόρκη, MA 1991).
Ο Τάσης Παπαϊωάννου είναι αρχιτέκτων, ομότιμος καθηγητής της Σχολής Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ. Έχει συμμετάσχει με έργα του σε εκθέσεις αρχιτεκτονικής και ζωγραφικής στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ έχει λάβει μέρος σε σημαντικούς Πανελλήνιους αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς με προτάσεις που έχουν αποδώσει μεγάλο αριθμό βραβεύσεων. Παράλληλα συμμετέχει στο δημόσιο διάλογο που αφορά στην αρχιτεκτονική και στην πόλη δημοσιεύοντας άρθρα και σχόλια σε ελληνικά και ξένα βιβλία, περιοδικά και εφημερίδες. Μεταξύ άλλων έχει δημοσιεύσει τα βιβλία «Αρχιτεκτονική του καθημερινού» (2005) «Η Αρχιτεκτονική και η Πόλη» (2008) «Σκέψεις για την αρχιτεκτονική σύνθεση» (2015) «Γράφοντας για την Αρχιτεκτονική – Οδοιπορικό σε χτίσματα και χαλάσματα» (2020) και πρόσφατα το βιβλίο «Χτισμένα και Άχτιστα – Τρία μελετήματα για την αρχιτεκτονική και τη σπουδή της».
Κατερίνα Πατρώνη, σκηνοθέτις.
Σπουδές σκηνοθεσίας στη Σχολή Κινηματογράφου Ευγενείας Χατζίκου, στο The London International Film School και στην National Film and Television School στην Αγγλία. Απόφοιτη, του τμήματος του Ελληνικού Πολιτισμού του ΕΑΠ, μεταπτυχιακές σπουδές στην Θεολογία. Έχει γράψει και σκηνοθετήσει ταινίες ντοκιμαντέρ μεγάλου και μικρού μήκους και μυθοπλασίας μικρού και μεσαίου μήκους. Έχει διδάξει, μεταξύ άλλων, στο Τμήμα Κινηματογράφου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και στην Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Οι ταινίες που έχει σκηνοθετήσει έχουν προβληθεί και βραβευθεί σε πολλά φεστιβάλ.
Γεωπόνος. Από τους πρωτεργάτες της Βιολογικής Γεωργίας στη χώρα μας, με το πρώτο ελληνικό βιολογικό λάδι (Μάνη 1988-1992). Ιδρυτικό μέλος του Οργανισμού Πιστοποίησης ΔΗΩ. Συντονιστής της ομάδας «εν δυνάμει» για την προώθηση της βιοδυναμικής. Διδάσκει τη βιολογική γεωργία (1990-2000) και τη βιοδυναμική (2002 -σήμερα). Συν-συγγραφέας του “Στοιχεία Βιολογικής Γεωργίας” του ΟΕΒΔ (Υπ. Παιδείας). Εκδίδει από το 2012 το «Καλλιεργητικό Ημερολόγιο» με σκοπό την κατανόηση, συλλογή και αξιοποίηση της παραδοσιακής γνώσης για τη «σπορά με τα φεγγάρια». Έχει υλοποιήσει το πιλοτικό πρόγραμμα «Project Humus» για την αναγέννηση του εδάφους με τη βιοδυναμική μέσα στη ζώνη ερημοποίησης (Κάρυστος 2007-2012). Ιδρυτικό μέλος του «Σχολείου του Εδάφους», με στόχο την ευαισθητοποίηση για τον πολύτιμο αυτό φυσικό πόρο που χάνεται κι από τον οποίο εξαρτάται το μέλλον μας πάνω στον πλανήτη Γη.
Γιάννης Σπηλιόπουλος, κινηματογραφιστής
Σπούδασα κινηματογράφο στο Lehman College City University Of New York. Εργάστηκα στην Hellenic Aerospace Industry, δημιουργώντας εκπαιδευτικά βίντεο για τις αραβικές χώρες, και μετά στην ιδιωτική τηλεόραση (mega, antenna, skai, alpha) ως διευθυντής φωτογραφίας σε εκπομπές, σίριαλ, καθώς και σε πολύ μεγάλο αριθμό ντοκιμαντέρ κυρίως για την ΕΡΤ. Ταξίδεψα στο Θιβέτ, στην Κίνα, στην Ινδία, στην Μογγολία, στο Νεπάλ, στο Πακιστάν, συνεργαζόμενος ως διευθυντής φωτογραφίας σειράς ντοκιμαντέρ του κρατικού ολλανδικού καναλιού ΝPO. Έχω συμμετάσχει σε 6 κινηματογραφικές ταινίες μεγάλου μήκους ως διευθυντής φωτογραφίας. Βραβεύτηκα ως Διευθυντής Φωτογραφίας σε συνεντεύξεις υψηλών προσωπικοτήτων στους ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας. Τέλος, για δυο χρόνια εργάστηκα στην ΕΡΤ, ως υπεύθυνος του πρώτου ψηφιακού στούντιο στην Ελλάδα. Ως ανεξάρτητος επαγγελματίας συνεργάστηκα για χρόνια ως Διευθυντής Φωτογραφίας με διάφορες εταιρίες παραγωγής σε ντοκιμαντέρ, διαφημιστικά σποτ και βιντεοκλίπ.
Ο Γιώργος Ξυδάκης, οδοντίατρος το επάγγελμα, έχει αφοσιωθεί στην ανάδειξη των κυκλαδίτικων ποικιλιών και στη δημιουργία ιδιαίτερων κρασιών. Το Μικροοινοποιείο Ξυδάκη ιδρύθηκε το 2001 και περιλάμβανε ένα παλιό αμπέλι με κυκλαδίτικες ποικιλίες. Δημιουργεί κρασιά από παλιά αμπέλια, κυρίως της Μυκόνου, αλλά και των γύρω νησιών, με ελάχιστες παρεμβάσεις και γηγενείς ζύμες.
Η Μαρία Τζίτζη είναι Χημικός, με εξειδίκευση στην Χημεία Περιβάλλοντος και την Οινολογία και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στις Ανθρωπιστικές Επιστήμες του ΕΑΠ. Είναι ελεύθερος επαγγελματίας – σύμβουλος χημικός και οινολόγος, καθώς επίσης και πιστοποιημένη καθηγήτρια ενηλίκων με εικοσαετή εκπαιδευτική εμπειρία. Σαν γευσιγνώστρια έχει πάνω από 80 συμμετοχές σε παγκόσμιους διαγωνισμούς κρασιού και ελαιόλαδου. Έχει συγγράψει 8 βιβλία με θέμα το κρασί, μεταξύ των οποίων και τρία μυθιστορήματα, ενώ άρθρα της δημοσιεύονται σε περιοδικά, τον τύπο και το διαδίκτυο. Είναι ιππότης του τάγματος της Γεωργικής Αξίας, «Chevalier du Mérite agricole», διάκριση που της έχει απονεμηθεί από το Γαλλικό κράτος σαν επιβράβευση για το ήθος, την προσφορά και την αγαστή συνεργασία της με την Ένωση Γάλλων οινολόγων.
Το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (Κ.Π.Ε.) Κορθίου Άνδρου λειτουργεί από το 2004 στους χώρους του Ιστορικού Κτιριακού Συγκροτήματος της Αγίας Τριάδας. Διαθέτει αίθουσα σεμιναρίων, αίθουσα ηλεκτρονικών υπολογιστών, Βιβλιοθήκη-αναγνωστήριο, εργαστήρια Βιολογίας και Φυσικοχημείας, και εργαστήριο Πηλού για τη διάδοση της παραδοσιακής τέχνης της κεραμικής. Στελεχώνεται αυτή την περίοδο από δύο εκπαιδευτικούς της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Κύριο αντικείμενό του είναι η διαχείριση και διατήρηση της βιοποικιλότητας και των φυσικών πόρων, καθώς και η δημιουργία κοινωνίας αλληλεγγύης σε κοινοτικό και διεθνές επίπεδο, μέσω:
Όλγα Καραγιάννη
Οικονομολόγος (Ο.Π.Α), με μεταπτυχιακές σπουδές στη Διοίκηση Τουρισμού (Ε.Α.Π.) και διδακτορικές σπουδές, στο πεδίο του βιώσιμου τουρισμού (Πανεπιστήμιο Αιγαίου). Έχει εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα, ως υπάλληλος, στέλεχος επιχειρήσεων και ελεύθερη επαγγελματίας. Από το 2009 είναι συντονίστρια του μη κερδοσκοπικού φορέα «Κέντρο Σύγχρονης Έρευνας & Δράσης για την Άνδρο», με σκοπό την μετουσίωση έρευνας σε καλές πρακτικές, για τη διατήρηση και ανάδειξη της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς του νησιού. Σταθερό έργο του φορέα το εγχείρημα Andros Routes, για τη συντήρηση και ανάδειξη δικτύου πεζοπορικών διαδρομών 230km. Ο φορέας λειτουργεί με ανθρώπινο δυναμικό 50 εθελοντών και τα έσοδα του προέρχονται από συνδρομές, δωρεές, χορηγίες, και πωλήσεις.
Βασίλης Μπενέτος
Γεννημένος το 1978 στο Βανκούβερ του Καναδά.
Αριστούχος με υποτροφία της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Δεύτερου Πανεπιστημίου της Νάπολη.
Εργάστηκε ως μέλος της ομάδας του καθηγητή Giovanni Di Domenico για τη συμμετοχή σε διεθνής αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα εργάζεται στην εταιρία αρχιτεκτονικών μελετών Κ.Κυριακίδης και Συνεργάτες Α.Ε όπου συμμετέχει ως αρχιτέκτονας στη πραγματοποίηση μελετών εφαρμογής σημαντικών μονάδων υγείας. Παράλληλα με την εργασιακή εμπειρία παρακολουθεί και πραγματοποιεί in situ αποτυπώσεις ξύλινων αρχιτεκτονικών μελών σε εργοστάσιο ξύλινων κατασκευών της εταιρίας Τσιπλακίδης Μιχάλης και Σια Ε.Ε με έδρα την Αττική.
Συνέχιση των σπουδών στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας «Αρχιτεκτονικός Σχεδιασμός» με τίτλο «Συμβιώσεις».
Παρουσίαση έργου το 2010 στην 6η Bienalle Νέων Ελλήνων Αρχιτεκτόνων στο Μουσείο Μπενάκη. ( Συνεργάτες : Ελευθέριος Τσολάκης, Νικόλαος Τσάμπιρας). Θέμα έργου: “Αναστρέψιμο Περίπτερο Ελαφριάς Κατασκευής στο παράκτιο μέτωπο του Δήμου Νέας Μηχανιώνας. 3o ΒΡΑΒΕΙΟ.
Σύντομη συνεργασία με την αρχιτεκτονική ομάδα DECA Architecture στο πλαίσιο της Συμμετοχής της ομάδας στη 13η Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας.
Για δύο χρόνια εργάζεται ως αρχιτέκτονας στην κατασκευή του «Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος» ως μέλος της ομάδας για την εκτέλεση των σχεδίων μελέτης εφαρμογής με τη χρήση ΒΙΜ.
Εργάζεται στην εταιρία Bobotis & Bobotis Architects στο σχεδιασμό των αεροδρομίων Θεσσαλονίκης και Καβάλας στο πλαίσιο του εκσυγχρονισμού τους.
Συνεργάζεται με την διεθνή εταιρία κατασκευών Salini – Impregilo για τη σχεδίαση του τρισδιάστατου αρχιτεκτονικού μοντέλου BIM για το «Πρότυπο Παιδιατρικό Καρδιοχειρουργικό Κέντρο» στην πόλη Εντέμπε της Ουγκάντα σε συνεχή και στενή συνεργασία με το αρχιτεκτονικό γραφείο του Ιταλού αρχιτέκτονα Ρέντζο Πιάνο (RPBW).
2019 – 2021. Στρέφοντας το ενδιαφέρον του σε μια διαφορετική αρχιτεκτονική κλίμακα, εστιάζει στη δημιουργία και εφαρμογή της αρχιτεκτονικής δράσης “Arch-Island” η οποία έχει στόχο να προσφέρει τη γνώση της αρχιτεκτονικής παράδοσης των Κυκλάδων σε κάθε επισκέπτη του νησιού μέσα από την θεωρητική και πρακτική προσέγγιση της αιγαιοπελαγίτικης αρχιτεκτονικής. Η “Arch-Island” σήμερα βρίσκεται ενεργή στο νησί της Τήνου με τη συμμετοχή επισκεπτών που προέρχονται από διαφορετικές χώρες.
Παράλληλα, το ίδιο διάστημα συνεργάζεται επαγγελματικά με το τεχνικό γραφείο G.Vidalis Design & Construction με έδρα την Τήνο.
2022 – σήμερα. Σε συνεργασία με την Εφορία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων και για λογαριασμό της εταιρίας παραγωγής βιομηχανικών ορυκτών Imerys αναλαμβάνει το έργο αποτύπωσης της αρχαιολογικής ανασκαφής στην περιοχή “Αγγεριά” της νήσου Μήλου.
2022-2023. Υπεύθυνος διδασκαλίας του μαθήματος με τίτλο “Αρχιτεκτονικό σχέδιο” στο Προπαρασκευαστικό και Επαγγελματικό Σχολείο Καλών Τεχνών Πανόρμου Τήνου.
Ο Βαγγέλης Σαμαράς είναι μεταδιδάκτορας ερευνητής Κλασικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και επιστημονικός υπεύθυνος του ερευνητικού προγράμματος Α.Π.Πειρ.Α., κεντρικό θέμα του οποίου αποτελεί το ζήτημα της αρχαιολογικής διερεύνησης της πειρατείας στην αρχαιότητα. Από το 2021 είναι επικεφαλής της εντατικής έρευνας επιφανείας που διεξάγεται στη Ρήνεια, στο πλαίσιο του Αρχαιολογικού Προγράμματος Ρήνειας. Με την αρχαιολογία της Τήνου ασχολείται από το 2006, συμμετέχοντας αρχικά στη συστηματική ανασκαφή του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Ξώμπουργο και, πιο πρόσφατα, σε σωστικές ανασκαφές της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων στον Λάκκο Κιονίων και τη Χώρα Τήνου, όπου αποκαλύφθηκαν αγροικία με ελαιοτριβείο και νεκροταφείο, αντίστοιχα.
Βιβιάνα Α. Μεταλληνού, αρχιτέκτων ΑΠΘ 1979, S.M.Arch.S. M.I.T. 85
1974-79 Τμ. Αρχιτεκτόνων ΠΣ ΑΠΘ. 1980-1985 μεταπτυχιακές σπουδές στο ΜΙΤ στην Ιστορία, Θεωρία και Κριτική της Τέχνης, της Αρχιτεκτονικής και του Περιβάλλοντος και στον Περιβαλλοντικό Σχεδιασμό, με καθηγητή τον Stanford Anderson. Μεταπτυχιακή υπότροφος ΙΚΥ 1986-88. Πανελλήνιοι Αρχιτεκτονικοί Διαγωνισμοί: Α΄ Βραβεία Σκοπευτήριο Καισαριανής, Μπαρουτάδικο Αιγάλεω, Ε΄ Βραβείο Αρχαιολογικό Μουσείο Λάρισας, Έπαινος Ολυμπιακό Κολυμβητήριο, Αξιοποίηση Θερμών Πηγών Ικαρίας κ.ά.
Κύρια ενασχόληση με αστικές παρεμβάσεις μεγάλης κλίμακας και με ζητήματα αναβάθμισης και επανάχρησης ιστορικών οικισμών και ιστορικών κτηρίων. Κατά την περίοδο 1989-94, διηύθυνε την έκδοση Αρχιτεκτονικής ΥΛΗ & ΚΤΙΡΙΟ, το 1993 ίδρυσε το Πολιτιστικό Κέντρο & Σχολή Καλών Τεχνών AURA ΤΕΧΝΟΧΩΡΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, με Α΄ Βραβείο στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα Καλειδοσκόπιο 1995. Διεθνές εργαστήριο και Συμπόσιο: Ευρώπη, Μύθοι, Θρύλοι και Παραμύθια – Μια προσέγγιση μέσα από τα κόμικς.
Βραβεία και απονομές: Διεθνές Βραβείο για Βιοκλιματικό Σχεδιασμό του LEADER PLUS για αγροτουριστική μονάδα στην Πιερία, INTERREG III για τη Σύσταση Οικομουσείου Αγροτικής Ζωής Ορεινής Ρεθύμνης ΚΟΥΡΗΤΙΑ ΟΔΟΣ, INTERREG + Πρόγραμμα ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ – Ελλάδα Κύπρος, Πρόγραμμα ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΙ ΚΗΠΟΙ της ΕΥΡΩΠΗΣ –5 χώρες και 4 Πανεπιστήμια της ΝΑ Ευρώπης– εκπρόσωπος συντονίστρια της Ελληνικής συμμετοχής, UMAR/Ένωση Αρχιτεκτόνων της Μεσογείου, εκπρόσωπος της Ελλάδας, συντονίστρια διοργάνωσης ελληνικής συμμετοχής στην BIENNALE ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ANTALYA, ERASMUS+ –ΕΜΠ, ΑΠΘ, ΣΑΔΑΣ,ETSAB, ROME–, Πρόγραμμα ARCHIMEDES, INTERREG –Ελλάδα, Βουλγαρία–, Αποκατάσταση Οθωμανικού Λουτρού OΥΡΟΥΤΣ ΠΑΣΑ, Διδυμότειχο. Εργαστήρια μελέτης και ανάδειξης του ξερολιθικού οικισμού Ασφοντυλίτη στην Αμοργό / ΑΠΘ SPC, Εργαστήριο φοιτητών Αρχιτεκτονικής ΑΠΘ για τις ξερολιθιές και τα μονοπάτια στην Αιγιάλη, με συμμετοχή στη σύνταξη του φακέλου υποψηφιότητας ένταξης της Τέχνης της Ξερολιθιάς στον Κατάλογο της UNESCO.
O Στέλιος Λεκάκης σπούδασε Κλασική Αρχαιολογία και Διαχείριση Πολιτιστικής Κληρονομιάς στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο University College London. Είναι ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Newcastle (πολιτιστικά τοπία) και διδάσκει Πολιτιστική Διαχείριση και Πολιτική Οικονομία στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Συνεργάζεται με ΜΚΟ (ιδρυτικό μέλος της MONUMENTA) και πανεπιστημιακά τμήματα ως σύμβουλος διαχείρισης πολιτιστικής κληρονομιάς, εστιάζοντας σε έργα συμμετοχικής διαχείρισης και πολιτιστικής πληροφορικής. Δημοσιεύει για τις πολιτικές διαχείρισης των μνημείων, την αρχαιολογία των νήσων και τα κοινά του πολιτισμού. Είναι επίσης ο δημιουργικός διευθυντής της «Mazomos Landscape and Heritage Consultants BV».
Το «Μιτάτο της Αμοργού» είναι Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία, με στόχο την προστασία και προώθηση του φυσικού και ανθρωπογενούς κυκλαδικού περιβάλλοντος και την ενεργό ενασχόληση των τοπικών κοινωνιών προς τον σκοπό αυτό. Μέχρι στιγμής, το «Μιτάτο της Αμοργού» έχει υλοποιήσει τα δύο Εργαστήρια Ξερολιθιάς «Η Αμοργιανή Μαστοριά» στην Αμοργό (Οκτώβριος 2021 και Οκτώβριος 2022), ενώ αυτή τη στιγμή οργανώνει το 3ο Εργαστήριο Ξερολιθιάς, που θα πραγματοποιηθεί τον Οκτώβριο του 2023. Το 2022 ολοκληρώθηκε, επίσης, η δράση «Η Ιστορία του Νερού», που αφορούσε την αποκατάσταση της δεξαμενής σε μια από τις παραδοσιακές πηγές νερού έξω από το χωριό Λαγκάδα της Αμοργού, καθώς και τη δημιουργία ξερολιθικών κατασκευών στην παρακείμενη περιοχή ανάπαυσης.
Το «Μπουλούκι» είναι μια διεπιστημονική συλλογικότητα, υπό τη νομική μορφή ΑΜΚΕ, που ασχολείται με την έρευνα και την εκπαίδευση γύρω από την παραδοσιακή οικοδομική τεχνογνωσία, δηλαδή τα υλικά, τις τεχνικές, τα εργαλεία και τις κοινωνικές διαστάσεις της ιστορικής γνώσης. Το γεωγραφικό πεδίο δράσης αφορά, έως τώρα, την Ήπειρο και τις Κυκλάδες, όπου ακόμη εντοπίζονται φορείς της παραδοσιακής γνώσης, δηλαδή οι ενεργοί τεχνίτες, οι τοπικές κοινότητες που διατηρούν σχετικές μνήμες αλλά και οι ίδιες οι ιστορικές κατασκευές. Μέσα από τη διεξαγωγή έρευνας, την υλοποίηση κατασκευαστικών έργων σε συνεργασία με τις τοπικές κοινότητες και φορείς, τη διοργάνωση εκπαιδευτικών και πολιτιστικών δράσεων, η ομάδα επιχειρεί να αναδείξει πώς η παραδοσιακή οικοδομική γνώση και εν γένει η πολιτιστική κληρονομιά αποτελούν κομβικά εργαλεία για την αντιμετώπιση σύγχρονων περιβαλλοντικών, οικονομικών και κοινωνικών ζητημάτων.
Μαρία Δαλκαφούκη
Γεννήθηκα στην Θεσσαλονίκη το 1963. Στη συνέχεια, και παράλληλα με τις σπουδές μου στα Οικονομικά, εργάσθηκα ως υπεύθυνος πωλήσεων στην οικογενειακή εταιρεία παραγωγής τσιμεντοπροϊόντων ΔΑΛΚΑΦΟΥΚΗ ΑΕ.
Το 2003 ίδρυσα μαζί με τον σύζυγό μου, Άρη Μικρού, τη δική μας εταιρεία ΔΑΛΚΑΦΟΥΚΗ ΟΙΚΟΣ ΕΠΕ, όπου μέχρι σήμερα είμαι νόμιμος εκπρόσωπος και υπεύθυνη πωλήσεων.
Από την ίδρυση της έως σήμερα, η εταιρεία μας είναι η μόνη που εξειδικεύεται αποκλειστικά στα κονιάματα αποκατάστασης και οικολογικής δόμησης. Τα παιδιά μας, Ιωάννα και Γιώργος, συμμετέχοντας ενεργά, βάζουν το δικό τους στίγμα και οδηγούν την εταιρεία στο μέλλον.
Στηρίζουμε και συμμετέχουμε συνεχώς σε συνέδρια, εκπαιδεύσεις, εργαστήρια και εκδηλώσεις σε σχέση με τον πολιτισμό και την αποκατάσταση ιστορικών κτιρίων, τόσο στην Ελλάδα όσο και το εξωτερικό.
Αλέκος Ε. Φλωράκης
Δρ εθνολόγος-λαογράφος· ποιητής
Σπούδασε στην Αθήνα Πολιτικές Eπιστήμες και στο Παρίσι Eθνογραφία, Eθνολογία και Kοινωνική Aνθρωπολογία, με υποτροφία του Iδρύματος Ωνάση. DEA της École des Hautes Études en Sciences Sociales (Aνθρωπολογία της Θρησκείας), διδάκτωρ του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (Προβιομηχανική Τεχνολογία).
Διετέλεσε συνεργάτης ερευνητικών και πολιτιστικών ιδρυμάτων, μουσείων και οργανισμών, πρώτος διευθυντής του Iδρύματος Tηνιακού Πολιτισμού και επιστημονικός υπεύθυνος του Mουσείου Mαρμαροτεχνίας του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς, στον Πύργο Tήνου.
Δημοσίευσε 30 αυτοτελή βιβλία και πάνω από 115 μελέτες και άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά, πρακτικά συνεδρίων και συλλογικούς τόμους και έγραψε κείμενα ή συνεργάστηκε ως επιστημονικός σύμβουλος σε 21 ερευνητικά ντοκιμαντέρ, για την EPT, το ΥΠΠΟΑ, το ΠΙΟΠ και άλλους φορείς. Δημοσίευσε, επίσης, δέκα ποιητικά βιβλία, ένα βιβλίο με αφηγήματα, τρία βιβλία με δοκίμια και δύο ανθολογίες.
Διετέλεσε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας, της Εταιρείας Κυκλαδικών Μελετών και της Εταιρείας Τηνιακών Μελετών. Έχει τιμηθεί με βραβεία και διακρίσεις, ενώ το 2018 του απονεμήθηκε το χαλκό μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου του.
Ο Πάρις Τσάρτας είναι καθηγητής Τουριστικής Ανάπτυξης στο Τμήμα Οικονομίας και Βιώσιμης Ανάπτυξης της Σχολής Περιβάλλοντος, Γεωγραφίας και Εφαρμοσμένων Οικονομικών του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου. Διετέλεσε Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αιγαίου (2010-2014), μέλος (2010-2014) και Πρόεδρος (2014) της Συνόδου των Πρυτάνεων, Πρόεδρος του Συμβουλίου Ανώτατης Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης (ΣΑΠΕ, 2014-2015), Διευθυντής στα μεταπτυχιακά προγράμματα TOURHER (2017-2020), ΕΑΠ (2013 -2016 και 2020-2022) και Πανεπιστήμιο Αιγαίου (2002-2009), Πρόεδρος του Τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Αιγαίου (2002-2009), Διευθυντής του Εργαστηρίου Τουριστικών Ερευνών και Μελετών (ΕΤΕΜ) του Πανεπιστημίου Αιγαίου (2000-2010). Εκδότης του διεθνούς επιστημονικού περιοδικού Tourismos: an International Multidisciplinary Journal of Tourism. Μέλος του Reviewers Group European University Association (EUA) και του Tourist Research Center (TRC). Η αρθρογραφία του στην ελληνική, αγγλική και γαλλική γλώσσα και τα βιβλία που έχει γράψει άπτονται θεμάτων τουρισμού και βιώσιμης τουριστικής ανάπτυξης, ειδικών και εναλλακτικών μορφών τουρισμού, τουριστικής πολιτικής και κοινωνιολογίας του τουρισμού.
Η Μαρία Νομικού γεννήθηκε στην Αθήνα το 1985. Ολοκλήρωσε τις σπουδές της στην Κοινωνική Ανθρωπολογία και Ιστορία στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και συμμετείχε ως βοηθός ερευνητή στην Ακαδημία Αθηνών, σε μελέτες σχετικές με τη βιομηχανία καπνού στο Αγρίνιο και τη μετανάστευση των Ελλήνων στις ΗΠΑ και τη Γερμανία κατά τις δεκαετίες 1950 και 1960. Αργότερα, εργάστηκε για αρκετά χρόνια στον τομέα των ασυνόδευτων ανηλίκων προσφύγων, διεξάγοντας έρευνες σχετικά με την προέλευση και τα κοινωνικά στοιχεία των ανηλίκων και καλύπτοντας όλα τα στάδια της διαδικασίας αίτησης ασύλου. Καθώς και οι δύο γονείς της κατάγονται από την Αμοργό, ήταν πάντα βαθιά συνδεδεμένη με το νησί. Από το 2012 ζει μόνιμα στην Αμοργό, συνεχίζοντας την οικογενειακή παράδοση με τη λειτουργία καταστήματος στη θέση όπου παλιότερα βρισκόταν η ταβέρνα του παππού της. Από το 2013 έως το 2019 συμμετείχε ως ιδρυτικό μέλος στο Φεστιβάλ «Στον Αστερισμό της Αμοργού», οργανώνοντας δράσεις και εργαστήρια. Στην παρούσα αυτοδιοικητική περίοδο, είναι Αντιπρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Αιγιάλης Αμοργού και ασχολείται ενεργά με τα κοινά. Το πηγαίο προσωπικό και ακαδημαϊκό ενδιαφέρον της για τον παραδοσιακό τρόπο ζωής στην Αμοργό και την ισορροπημένη σχέση του με τη φύση του νησιού την οδήγησε στο να βρίσκεται μεταξύ των ιδρυτικών μελών του «Μιτάτου της Αμοργού», μιας Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας, με στόχο την προστασία και προώθηση του φυσικού και ανθρωπογενούς κυκλαδικού περιβάλλοντος και την ενεργό ενασχόληση των τοπικών κοινωνιών προς τον σκοπό αυτό. Μέχρι στιγμής, το «Μιτάτο της Αμοργού» έχει υλοποιήσει τα δύο Εργαστήρια Ξερολιθιάς «Η Αμοργιανή Μαστοριά» στην Αμοργό (Οκτώβριος 2021 και Οκτώβριος 2022), ενώ αυτή τη στιγμή οργανώνει το 3ο Εργαστήριο Ξερολιθιάς, που θα πραγματοποιηθεί τον Οκτώβριο του 2023. Το 2022 ολοκληρώθηκε, επίσης, η δράση «Η Ιστορία του Νερού», που αφορούσε την αποκατάσταση της δεξαμενής σε μια από τις παραδοσιακές πηγές νερού έξω από το χωριό Λαγκάδα της Αμοργού, καθώς και τη δημιουργία ξερολιθικών κατασκευών στην παρακείμενη περιοχή ανάπαυσης.
Η Σεμέλη Δρυμωνίτη γεννήθηκε το 1979 στην Αλεξανδρούπολη και αργότερα μετακόμισε με την οικογένειά της στην Αθήνα. Μετά την αποφοίτησή της από το Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΑΠΘ, ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο τμήμα Γεωγραφίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου και συνέχισε σε επιπλέον μεταπτυχιακά διπλώματα στους τομείς της Εκπαίδευσης (Πανεπιστήμιο της Βαλένθια, Ισπανία, Πανεπιστήμιο της Βικτώρια, Αυστραλία) και του Τουρισμού (Πανεπιστήμιο Πειραιώς). Η ακαδημαϊκή της έρευνα εστίασε σε ζητήματα περιφερειακού σχεδιασμού, αστικής εξάπλωσης και αλλαγής χρήσεων γης. Η εκτενής θεωρητική της εκπαίδευση συνδυάστηκε με σημαντική επαγγελματική εμπειρία στην Αρχιτεκτονική, την Εκπαίδευση και τον Τουρισμό, στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ζει μόνιμα στο νησί της Αμοργού, όπου διατηρεί γραφείο εναλλακτικού τουρισμού και συμμετέχει ενεργά σε τοπικές πρωτοβουλίες. Τον Ιούλιο του 2020 ήταν ανάμεσα στα ιδρυτικά μέλη του «Μιτάτου της Αμοργού», μιας Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας, με στόχο την προστασία και προώθηση του φυσικού και ανθρωπογενούς κυκλαδικού περιβάλλοντος και την ενεργό ενασχόληση των τοπικών κοινωνιών προς τον σκοπό αυτό. Μέχρι στιγμής, το «Μιτάτο της Αμοργού» έχει υλοποιήσει τα δύο Εργαστήρια Ξερολιθιάς «Η Αμοργιανή Μαστοριά» στην Αμοργό (Οκτώβριος 2021 και Οκτώβριος 2022), ενώ αυτή τη στιγμή οργανώνει το 3ο Εργαστήριο Ξερολιθιάς, που θα πραγματοποιηθεί τον Οκτώβριο του 2023. Το 2022 ολοκληρώθηκε, επίσης, η δράση «Η Ιστορία του Νερού», που αφορούσε την αποκατάσταση της δεξαμενής σε μια από τις παραδοσιακές πηγές νερού έξω από το χωριό Λαγκάδα της Αμοργού, καθώς και τη δημιουργία ξερολιθικών κατασκευών στην παρακείμενη περιοχή ανάπαυσης.
Ο δρ Θεόδωρος Χίου είναι δικηγόρος Αθηνών, με ειδίκευση στο Δίκαιο Διανοητικής Ιδιοκτησίας και το Δίκαιο Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Μεταδιδάκτωρ Νομικής Aθηνών (PostDoc), διδάκτωρ Νομικής (Δ.Ν.) Πανεπιστημίου Στρασβούργου, κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στο Δίκαιο Διανοητικής Ιδιοκτησίας και πτυχιούχος Νομικής Σχολής Αθηνών. Απόφοιτος του Τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου. Είναι εγκεκριμένος καθηγητής Νομικής στο Πανεπιστήμιο Sorbonne Paris Nord/ IdEF από το 2015 και επιστημονικός συνεργάτης του Τμήματος Αρχειονομίας, Βιβλιοθηκονομίας και Συστημάτων Πληροφόρησης του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής από το 2018. Συγγραφέας μονογραφίας και πλήθους επιστημονικών μελετών στο αντικείμενο του Δίκαιου Διανοητικής Ιδιοκτησίας και Δικαίου Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Είναι ιδρυτής και διαχειριστής του εξειδικευμένου νομικού ιστοτόπου για το Δίκαιο Διανοητικής Ιδιοκτησίας IPRights.GR και Πρόεδρος της Εταιρείας Τηνιακών Μελετών.
Η Ειρήνη Γρατσία γεννήθηκε στην Αθήνα το 1968, είναι πτυχιούχος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στην προϊστορική αρχαιολογία (ΑΠΘ) και στην προστασία μνημείων (Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ). Για πολλά χρόνια εργάστηκε στο Νομισματικό Μουσείο Αθηνών, στο Κέντρο Μελέτης Νεώτερης Κεραμικής και στην Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού ως υπεύθυνη προγραμμάτων του Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς (2001-2010). Το 2006 ίδρυσε με άλλους συνεργάτες την αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία για την προστασία της φυσικής και της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς Ελλάδας και Κύπρου MONUMENTA, την οποία συντονίζει μέχρι σήμερα.
Ο Κωνσταντίνος Παντζούρης είναι υποψήφιος διδάκτωρ Κλασικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου εκπονεί τη διδακτορική διατριβή του, με θέμα τις αγροτικές εγκαταστάσεις κλασικής και ελληνιστικής περιόδου στην περιοχή Βουρνή Κάμπου της Τήνου. Έχει συμμετάσχει σε πολλές ανασκαφές και έρευνες επιφανείας στη Θεσσαλία, τις Κυκλάδες, την Κρήτη, τον Μαραθώνα και τα Αντικύθηρα. Στην Τήνο έχει ανασκάψει στο Ξώμπουργο, τον Λάκκο Κιονίων και τη Βουρνή Κάμπου. Είναι ενεργό μέλος τόσο της ερευνητικής ομάδας που διεξάγει συστηματική ανασκαφή στο Ξώμπουργο όσο και του ερευνητικού προγράμματος Α.Π.Πειρ.Α., με θέμα την πειρατεία στην αρχαιότητα. Έχει συνδημοσιεύσει μελέτη για ελληνιστική αγροικία με ελαιοτριβείο στον Λάκκο Κιονίων.
Ο πατέρας Μάρκος Φώσκολος γεννήθηκε στην Τήνο, όπου και διδάχθηκε τα πρώτα γράμματα. Στην Αθήνα πραγματοποίησε τις σπουδές του στη Μέση Εκπαίδευση (1966).
Τον Σεπτέμβριο του 1966 μετέβη για φιλοσοφικές και θεολογικές σπουδές στη Ρώμη (Φιλοσοφική και Θεολογική Σχολή Γρηγοριανού Πανεπιστημίου και του Πανεπιστημίου Angelicum), τις οποίες ολοκλήρωσε το 1972. Ταυτόχρονα φοιτούσε στη Σχολή Βιβλιοθηκονομίας της Βιβλιοθήκης του Βατικανού, στη Σχολή Ελληνικής και Λατινικής Παλαιογραφίας και στη Σχολή Αρχειονομίας του Αρχείου του Βατικανού. Παρακολούθησε ως ακροατής μαθήματα βυζαντινής Εκκλησιαστικής Ιστορίας στο Ποντιφικό Ινστιτούτο Ανατολικών Μελετών για ένα έτος (1973). Στα παραπάνω αρχεία και τις βιβλιοθήκες πραγματοποίησε έρευνες ιστορικής και βιβλιογραφικής φύσεως. Εργάστηκε εθελοντικά για μία εξαετία ως βιβλιοθηκάριος στο Ελληνικό Κολλέγιο του Αγ. Αθανασίου Ρώμης, τη βιβλιοθήκη του οποίου αναδιοργάνωσε, ενώ κατέγραψε και τα παλαιά ελληνικά βιβλία και έντυπά της.
Επέστρεψε στην Τήνο το έτος 1973 και ανέλαβε έκτοτε εφημεριακά καθήκοντα σε διάφορες ενορίες του νησιού. Παράλληλα με την εφημεριακή διακονία, από το 1974 είναι βιβλιοθηκάριος και αρχειοφύλακας της Καθολικής Αρχιεπισκοπής Νάξου-Τήνου. Τακτοποίησε το Επισκοπικό Αρχείο και τα ενοριακά Αρχεία της Τήνου. Διηύθυνε ως συντάκτης το μηνιαίο Δελτίο των Καθολικών Ενοριών της Τήνου, ΤΗΝΙΑΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ, και την εφημερίδα ΚΑΘΟΛΙΚΗ. Εξέδωσε και διευθύνει την επιστημονική ιστορική επετηρίδα ΤΗΝΙΑΚΑ ΑΝΑΛΕΚΤΑ (6 τόμοι), καθώς και την έκδοση ANNO DOMINI, που αναφέρεται στην ιστορική παρουσία της Καθολικής Εκκλησίας στην Ελλάδα (4 τόμοι).
Διοργάνωσε και επιμελήθηκε το δίτομο έργο Τήνος: Ιστορία και Πολιτισμός, που εξέδωσε ο Δήμος Εξωμβούργου Τήνου, με τη συνεργασία εκλεκτών επιστημόνων (2005-2006). Βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών τον Δεκέμβριο 2013 για το βιβλίο του Η Οξωμεριά της Τήνου κατά τον έσχατο Μεσαίωνα, εκδ. Αδελφότητας Τηνίων εν Αθήναις, 2012.
Το 2015, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης τριών εκατονταετηρίδων από την παράδοση του Κάστρου της Τήνου στους Τούρκους, ηγήθηκε επιτροπής για τη διοργάνωση εξ ονόματος του Δήμου Τήνου του Α΄ Ιστορικού Συνεδρίου της Τήνου (καλοκαίρι 2015). Το έτος 2017 φρόντισε ακόμη, ύστερα από αίτημα του Δήμου της Τήνου, τη διοργάνωση και την έκδοση των Πρακτικών και του Β΄ Ιστορικού Συνεδρίου της Τήνου (καλοκαίρι 2017).
Ονομάζομαι Παναγιώτης Ζεστανάκης, μεγάλωσα στην Αθήνα και ζω στην Τήνο. Το πεδίο των μελετών μου περιορίζεται στα σημεία όπου η επιστημονική μεθοδολογία διασταυρώνεται με την τεχνική αντίληψη και μια ορισμένη κοινωνική ηθική. Για γνώμονα έχω μια αμφιλεγόμενη αισθητική υπό το φως της οποίας η δραστηριότητά μου στο σύνολό της ρίχνει τη σκιά της σε κάποιον μπερντέ. Παίζω λοιπόν κι εγώ κάποιον ρόλο στο θέατρο αυτό, εκ των πραγμάτων σκιώδη. Προχωρώ με την ελπίδα η παράσταση να είναι καλή και στο τέλος να γελάσουμε.